● سل فعال معمولاً علائم زیادی دارد. در حالی که علائم معمولاً مرتبط با سیستم هستند، بسته به محل رشد باکتری سل، می‌توانند سایر قسمت‌های بدن را هم تحت تأثیر قرار دهند.
تنها روش انتقال بیماری سل، انتقال آن از یک فرد مبتلا به این بیماری است. چون سل یک بیماری عفونی واگیردار است. وقتی یک فرد مبتلا به سل، سرفه یا عطسه می‌کند، حرف می‌زند یا آواز می‌خواند، ذرات حامل باکتری سل در هوا پراکنده می‌شوند.
علیرضا افتخاری مرد هزار چهره موسیقی ایران کنار دختران جذابش+ عکس و بیوگرافی
عفونت‌های ویروسی یا استرس‌های شدید عاطفی ایجاد‌شده یا برای اولین بار فعال می‌شود.
با توجه به حساسیت حوزه سلامت تمام تلاش خود را می‌کنیم تا مطالبی معتبر و تأییدشده در اختیار شما قرار دهیم. از‌این‌رو برای انتشار
[۱۰] سل می‌تواند هر قسمتی از بدن را آلوده کند اما معمولاً در ریه‌ها رخ می‌دهد شناخته‌شده به عنوان سل ریوی.[۱۱] سل خارج ریوی زمانی رخ می‌دهد که سل به خارج از ریه‌ها نفوذ می‌کند. سل خارج ریوی همچنین می‌تواند هم‌زمان با سل ریوی وجود داشته باشد.[۱۱] علائم و نشانه‌های عمومی عبارتند از تب، لرز، تعریق شبانه، از دست دادن اشتها، کاهش وزن و خستگی مفرط.[۱۱] همچنین پدیده انگشت چماقی قابل توجهی نیز می‌تواند رخ دهد.[۱۰] ریوی[ویرایش]
اسکن الکترون میکروگراف «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» علت اصلی سل «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس»، یک باسیل بی حرکت هوازی کوچک است.[۱۱] بسیاری از ویژگی‌های بالینی منحصربه‌فرد این پاتوژن، به دلیل محتوای چربی بالای آن ایجاد می‌شود.[۱۷] این باسیل هر ۱۶-۲۰ ساعت یک بار تقسیم می‌شود. سرعت آن در مقایسه با دیگر باکتری‌ها که معمولاً در کمتر از یک ساعت تقسیم می‌شوند، آهسته است.[۱۸] غشای بیرونی میکوباکتریا از دولایه لیپیدی تشکیل شده‌است.
منبع: برترین ها برچسب‌ها: بیماری خود ایمنی بیماری لوپوس لوپوس آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مجله گفتنی بستری جهت ارائه مطالب جدید و جذاب در زمینه های مختلفی همچون سبک زندگی،سرگرمی، مد و زیبایی، فرهنگ و هنر و سلامت می باشد.
عفونت‌های دستگاه گوارش و باکتری‌های روده ممکن است در ایجاد بیماری‌های سلیاک نقش داشته‌باشد. گاهی بیماری سل خفیف اوقات ممکن است بیماری سلیاک به دنبال:
● سفر به مناطقی با میزان بالای سل نیز می‌تواند خطر ابتلا به عفونت باکتریایی را افزایش دهد. این مناطق عبارتند از:
در سال ۱۹۴۶، تولید آنتی‌بیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاه‌ها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بی‌حرکت می‌کرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینه‌ای از استانداردهای قابل‌قبول مراقبت در درمان عفونت سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی شامل حذف پاتولوژیک حفره‌های قفسه سینه (تاول) در ریه‌ها برای کاهش تعداد باکتری‌ها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتری‌های باقی‌مانده در جریان خون می‌باشد.
با این حال، این بیماری یک تهدید قابل توجه برای بهداشت عمومی باقی ماند. هنگامی که شورای تحقیقات پزشکی بریتانیا در سال ۱۹۱۳ تشکیل شد، تمرکز اولیه آن، تحقیقات بر سل بود.[۱۱۱]
● سل معمولاً تحت شرایط مناسب قابل درمان و قابل پیشگیری است.